Kultuuragenda

Stichting De Best Verzorgde Boeken viert het beste dat de grafische sector voortbrengt. Elk jaar selecteert een vakjury de boeken van de hoogste kwaliteit op het gebied van vormgeving, lithografie en druk- en bindwerk. 

De Best Verzorgde boeken zijn elk jaar te zien in diverse musea. GRID Grafisch Museum Groningen brengt de Best Verzorgde Boeken sinds 2021 naar Groningen. Dit jaar zijn de Best Verzorgde Boeken te zien in de Akerk. Drie weken kun je de mooiste boeken van 2023 bekijken, oppakken en doorbladeren in één van de mooiste gebouwen van Groningen.

Elio, een jonge ruimtefanaat met een levendige fantasie, wordt onverwacht meegesleurd in een spannend episch avontuur. Maak kennis met Elio, een dromerige jongen met een levendige fantasie en een grote fascinatie voor buitenaardse wezens. Wanneer Elio wordt ontvoerd naar de ‘Communiverse’- een intergalactische organisatie met vertegenwoordigers uit de verste uithoeken van het heelal -begint een episch avontuur. 

Deze gloednieuwe animatiefilm van Disney-Pixar heeft alles wat je van ze verwacht: humor, een hartverwarmende boodschap en adembenemende animatie voor jong en oud.

In ‘Tussen wal en schip’ nemen drie kleinkinderen - Jip, Kyron en Benjamin - hun Nederlands-Indische grootouders mee naar de plek waar zij ooit voet zetten op Nederlandse bodem. Met geduld, liefde en nieuwsgierigheid openen ze gesprekken over een verleden waarover decennialang werd gezwegen. Hoe beïnvloedt die verzwegen geschiedenis hun identiteit vandaag de dag? Voor veel Indische families blijft het koloniale verleden een pijnlijke en vaak onbesproken erfenis. Na de onafhankelijkheid van Indonesië werden duizenden mensen gedwongen te migreren, hun verhalen weggestopt, om niet meer over te spreken. Nu zetten drie jonge afstammelingen een belangrijke stap om dat stilzwijgen te doorbreken. Door betekenisvolle gesprekken, met zowel tederheid als confronterende momenten, verweeft Tussen wal en schip deze persoonlijke reizen tot een groter verhaal over kolonialisme, migratie en intergenerationeel trauma. 

Onder leiding van songwriter Emily Sprague maakt Florist indiefolk die zowel intiem als ruimtelijk aanvoelt, zacht van toon maar onverzettelijk. Hun muziek kenmerkt zich door subtiel gitaarspel, dromerige ambientlagen en het gebruik van veldopnames, terwijl poëtische, introspectieve teksten een verstilde sfeer oproepen. Albums als The Birds Outside Sang, If Blue Could Be Happiness en Jellywish tonen een band die de stilte niet schuwt, emoties uitrekt tot sfeer en helderheid vindt in de stille momenten.

Support Hannah Frances is zangeres, gitarist, componist, danser en dichter. Ze maakt folk met een eigen signatuur: open gestemde gitaarlijnen, percussieve, polyritmische fingerpicking en een indrukwekkende stem vormen de kern van haar avontuurlijke avant-folkgeluid.

De bespreekgroep van Galerie Lichtzone is een groep fotografen van en rond de galerie. Ze komt elke maand een avond bij elkaar om over meegenomen foto’s en over fotografie in het algemeen te spreken en te discussiëren. Een keer per jaar exposeert de groep een maand lang foto’s rond een thema in de galerie. Deze keer heeft de groep het zich niet per se gemakkelijk gemaakt met het thema intimiteit. 
Intimiteit kent vele aspecten. In de loop van de tijd en na veel gesprekken ontstond al associërend een inventarisatie van verwante begrippen – die beslist niet compleet is: teder, dichtbij, geborgen, zorg, seksualiteit, lichaamssappen, veiligheid, kwetsbaarheid. Zo kun je nog wel een hele poos doorgaan. Het banale gebruik van het woord intiem in oude contactadvertenties met alle nare connotaties van dien mogen we niet vergeten. Ook kan intimiteit ongewenst zijn. 
Vanzelfsprekend heeft intimiteit vaak te maken met contact, connectie en interactie tussen mensen. Maar je kunt ook in je eentje, juist in je eentje, intimiteit ervaren op een plek in huis of tuin of – meer spiritueel – in een ver, maar vertrouwd landschap. 
Of een foto past binnen het thema intimiteit bepaalt in principe alleen de maker van het beeld zelf. Als hij zijn associaties bij intimiteit naar zijn idee fotografisch heeft vormgegeven, dan is dat beeld een uiting van zijn gevoel bij intimiteit. De groep was het er aardig over eens dat het beeld vervolgens voor zich zou moeten spreken. 
De leden van de bespreekgroep laten in deze expositie zien hoe zij op fotografische wijze vorm hebben gegeven aan het abstracte begrip intimiteit. 
Het is aan de beschouwer van het beeld om zich al dan niet te laten overtuigen of meevoeren door de beeldtaal van de fotograaf. 

Jan Bommerson

Het zes leden tellende Cardinals brengt een mix van indierock en shoegaze, met oprechte teksten die raken waar het wringt, terwijl gruizige gitaren echoën door de stegen van hun thuisstad Cork. Ontstaan in de bruisende Ierse DIY-scene is Cardinals inmiddels uitgegroeid tot een van de meest intrigerende nieuwe gitaaracts van het moment. Hun muziek ademt jeugdige verwarring en vurige overgave. Na een alom geprezen debuut-EP en met de nieuwe release If I Could Make You Care op komst, zet de band hun opmars buiten Ierland vastberaden voort.

Minne Onnes (1935, Oostmahorn) is bezield door de zee. De kracht van zijn werk ligt in bijna abstracte werken, waarin hij het letterlijke zeegezicht loslaat en de natuurelementen in de kern van de beweging op grote doeken naar voren brengt. Hierbij speelt de Romantiek duidelijk een belangrijke rol. Zelf zegt hij over zijn werk: “Mijn werkwijze is een impressionistische weergave van de zee en het Wad, waarin ik mijn gevoelens ten opzichte van de maatschappij en mijn omgeving probeer weer te geven met de hoop dat de beschouwer er iets van zichzelf in terug kan vinden.”

Deze overzichtstentoonstelling van Minne Onnes is te bezoeken op donderdag t/m zondag, van 13:30-16:30 uur.

Wie aan De Ploeg denkt, denkt aan felle, contrasterende kleuren. Bekijk je vervolgens het Wad met eigen ogen dan is, zoals Ploeger Jan Altink het ooit omschreef, alles grijs. Hoe gaan kunstenaars het Waddenlandschap met kleur te lijf? Iedere kunstenaar ziet het Waddenlandschap door een eigen bril. De Kleuren van het Wad brengt werk van Ploegleden uit de twintigste-eeuw samen met het werk van moderne en hedendaagse kunstenaars. We nemen je mee langs een eeuw aan Wadden kleuren, van fel en contrasterend tot natuurgetrouw.

Gastcurator en onderzoeker Anna-Rosja Haveman stelde deze tentoonstelling samen en heeft een selectie van kunstwerken gemaakt waarin kleur niet alleen emoties uitdrukt, maar ook ecologische vragen oproept. 

Te zien op donderdag t/m zondag, van 13:30-16:30 uur.   Minne Onnes is geboren op 6 november 1935 te Oostmahorn. Zoon van de in Noord-Oost Friesland en vooral op Schiermonnikoog bekende kapitein van de veerboot en tevens zeeschilder Klaas Onnes. Hierdoor waren verf, penseel en doek voor Minne Onnes vanaf zijn prille jeugd vertrouwde attributen.   Liefde voor het schilderen is één ding. Kiezen voor het vak en je brood ermee verdienen is wat anders. Minne Onnes werd op zijn zestiende matroos bij de kustvaart. Ook heeft hij gevaren op de Willem Barentz. Daarna oefende hij verschillende ambachten uit, totdat hij alsnog besloot om te gaan studeren aan een kunstacademie. Hij is dan 49 jaar. De academie werd A.B.K. Minerva te Groningen. Direct na zijn academietijd (1984 – 1989) exposeerde hij met succes.   Minne Onnes is net als zijn vader bezield door de zee. De kracht van zijn werk ligt in de meer abstracte werken, waarin hij het letterlijke zeegezicht loslaat en de natuurelementen in de kern van de beweging op grote doeken naar voren brengt. Hierbij speelt de romantiek duidelijk een belangrijke rol. Zelf zegt hij over zijn werk: “Mijn werkwijze is een impressionistische weergave van de zee en het Wad, waarin ik mijn gevoelens ten opzichte van de maatschappij en mijn omgeving probeer weer te geven met de hoop dat de beschouwer er iets van zichzelf in terug kan vinden.”

**Eighties dark wave**

Het Turkse **She Past Away** pakt het beste van *The Cure*, *Sisters Of Mercy* en *Clan of Xymox* en combineert dit met minimalistische Turkse poëzie. Het darkwave duo werd in in 2006 opgericht door leden Volkan Caner en Doruk Ozturkcan. Samen combineren ze hun kenmerkende ’80s post-punk gitaarsound met duistere synths en sobere, spookachtige teksten die worstelen met angst, nihilisme en de schimmigere kanten van de menselijke bestaan.

In 2021 speelde She Past Away voor het laatst in VERA, toen voor een uitverkochte zaal. Nu komt het duo, die toch zeker bestempeld kan worden als één van de vaandelhouders van de hedendaagse darkwave scene, terug!

Support **aux animaux** is een Zweedse darkwave-artiest met een voorliefde voor de duistere sfeer van 80's goth, occultisme en horrorfilms. Op het podium wisselt ze moeiteloos tussen zang, basgitaar en theremin, haar "bron van magie” en het enige instrument dat je zonder aanraking bespeelt. Haar muziek verkent thema’s als dierenrechten, feminisme en innerlijke worstelingen. Eind 2023 bracht aux animaux haar debuutalbum Body Horror uit, dat ze zelf schreef, produceerde en mixte, met mastering door Doruk Öztürkcan van *She Past Away*.

Liefhebbers van folkrock à la The War On Drugs, Bon Iver of Phosphorescent, let op: Alberta Cross zal geheid in de smaak vallen! Het project achter Petter Ericson Stakee en Londense vriend Terry Wolfers heeft al menig hart veroverd. Hun vurige rockliedjes bezitten een Americana/blues inslag bezitten én een bepaalde kwetsbaarheid en aardsheid die niet te weerstaan valt.

De band werd halverwege de jaren '00 opgericht door de in Zweden geboren leadzanger en gitarist Petter Ericson Stakee en zijn Londense vriend Terry Wolfers. Toen ze in 2007 hun debuutplaat The Thief & The Heartbreaker uitbrachten, sloeg hij direct al ontzettend aan. Wat volgde was succes aan beide kanten van de Atlantische Oceaan, en spraakmakende uitstapjes met Mumford & Sons, Portugal. The Man, Neil Young, Them Crooked Vultures (Dave Grohl, Josh Homme en John Paul Jones) en Rag N' Bone Man.

In 2024 wordt hun herwerkte debuut opnieuw uitgebracht, met een schat aan muzikale samenwerkingen met vrienden (Band of Skulls, Katie Melua zijn al beken, meer bekende namen volgen). Het album is opnieuw opgenomen in Frome, Somerset, in de Bert Jansch studio van Ethan John en Dom Monks (Big Thief). De release is zelf geproduceerd door zanger Petter Ericson Stakee van Alberta Cross en gemasterd in de Abbey Road Studios. Dat belooft wat, wanneer hij het opnieuw bewerkte album ten gehore zal brengen in Simplon!