The People's Pleasure Grounds + Donna Blue
The People’s Pleasure Grounds is als een visioen naar eindeloze stranden met azuurblauwe golven; een soundtrack voor een trip naar een verloren paradijs. Met Jimmy de Kok aan het roer weet de band menig zaal en veld om te toveren tot Californische taferelen. Samen met zijn bandleden bedwelmen ze de luisteraar met een flinke dosis reverb-gitaren en dromerige zangpartijen. Een absolute must-see voor eenieder die de sixties surfcultuur omarmt.
Bewegend vanuit een droomstaat naar zintuiglijke opwinding, nodigt het duo achter Donna Blue je uit in een grainy, cinematografische wereld. Voor degenen die de uitnodiging accepteren, is de beloning verleidelijk: de klank van rinkelende gitaren, sensuele vocalen, koelheid en fluwelen gordijnen die een mysterieus parallel universum verbergen. Eenmaal binnen wil je je overgeven aan hun noir-romantische geluid.
Hun muziek doet…
The People’s Pleasure Grounds is als een visioen naar eindeloze stranden met azuurblauwe golven; een soundtrack voor een trip naar een verloren paradijs. Met Jimmy de Kok aan het roer weet de band menig zaal en veld om te toveren tot Californische taferelen. Samen met zijn bandleden bedwelmen ze de luisteraar met een flinke dosis reverb-gitaren en dromerige zangpartijen. Een absolute must-see voor eenieder die de sixties surfcultuur omarmt.
Bewegend vanuit een droomstaat naar zintuiglijke opwinding, nodigt het duo achter Donna Blue je uit in een grainy, cinematografische wereld. Voor degenen die de uitnodiging accepteren, is de beloning verleidelijk: de klank van rinkelende gitaren, sensuele vocalen, koelheid en fluwelen gordijnen die een mysterieus parallel universum verbergen. Eenmaal binnen wil je je overgeven aan hun noir-romantische geluid.
Hun muziek doet denken aan grootheden als Nancy & Lee en Serge Gainsbourg, terwijl ze ook inspiratie putten uit filmcomponisten zoals Ennio Morricone en Piero Piccioni.