Expressionisme in Groningen Lezing door Kees van der Ploeg

et begrip ‘expressionisme’ wordt in de eerste plaats geassocieerd met de beeldende kunst uit het begin van de twintigste eeuw, eerst in Frankrijk, maar al snel daarna vooral in Duitsland. Vervolgens werd het ook de term om een nieuw soort architectuur te karakteriseren, waarin het traditionele bouwmateriaal baksteen wordt ingezet voor uiterst fantasierijke ontwerpen. In Groningen ontwikkelde zich vrijwel gelijktijdig zowel een schilderkunstig als een architectonisch expressionisme.

In de lezing zal worden ingegaan op de expressionistische afslag die de Groninger kunstenaarsvereniging ‘De Ploeg’ in 1921 nam, maar ook op de ideële en sociaalpolitieke achtergronden van het expressionisme in de architectuur, met bijzondere aandacht voor de voorbeelden ervan in Groningen, zowel stad als provincie. S.J. Bouma en Egbert Reitsma zijn hiervan de bekendste vertegenwoordigers, met inmiddels beroemde bouwwerken als het gebouw van Gemeentewerken aan het Zuiderdiep in Groningen (Bouma) en de gereformeerde kerk in Appingedam (Reitsma).

Kees van der Ploeg studeerde Kunstgeschiedenis en Archeologie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Daar promoveerde hij in 1993 op een onderwerp uit de kunstgeschiedenis van middeleeuws Italië. Tot aan zijn pensionering doceerde hij kunst- en architectuurgeschiedenis aan de Rijksuniversiteit in Groningen en aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. In zijn onderzoek richt hij zich op de relatie tussen architectuur en kunst in de middeleeuwen. Daarnaast publiceert hij ook regelmatig over architectuur.